Psie zdrowie

Wygląd kupy psa

Będąc na spacerze z psem zwykle obserwujemy, czy i w jaki sposób załatwia on potrzeby fizjologiczne. Po zrobieniu przez niego kupy zbieramy ją do woreczka i możemy stwierdzić, czy wszystko jest z naszym pupilem w porządku. Jest to bowiem – nomen omen – kupa informacji o jego zdrowiu. Jakich?

Jak wygląda kupa psa

Właściciel na ogół twierdzi, że jego pies robi prawidłową kupę, jeżeli robi zawsze taką samą. Nie ma „wzorca” psiej kupy; inną robi dog niemiecki, inną chihuahua. Można natomiast określić, jak powinna wyglądać kupa zdrowego, prawidłowo odżywionego psa. Oczywiście nawet u tego samego psa kupy mogą się różnić wyglądem i zapachem w ciągu jego życia, w zależności głównie od sposobu żywienia.

Ogólnie psia kupa powinna być:

Uformowana w kawałki, określana przez wielu właścicieli jako „zbieralna”
O zwartej „plastelinowej” konsystencji, ale wilgotna
O kolorze od żółtego do ciemnobrązowego; barwa kupy zależy od pożywienia i żółci, wydzielanej przez wątrobę, połyskliwa
O typowym, średnio intensywnym, nieprzyjemnym zapachu.

Nieuformowany, papkowaty lub półpłynny stolec świadczy o zaburzeniach pokarmowych, których przyczyny są różnorakie – od błahych do bardzo poważnych. Pies może zareagować biegunką na gwałtowną zmianę jedzenia, zbyt dużą zawartość tłuszczu w pożywieniu lub… stres, na przykład jeżeli wystąpiła cieczka u psa z sąsiedztwa. Rzadka kupa bywa też oznaką infekcji wirusowej, bakteryjnej lub grzybiczej, natomiast poważniejszymi przyczynami mogą być zaburzenia hormonalne, jak niedoczynność tarczycy lub nadnerczy oraz choroby trzustki lub wątroby – zwłaszcza jeżeli jednocześnie pies pije dużo wody. Oczywiście mowa nie o jednym lub dwóch epizodach, a o biegunce, która trwa kilka dni. W takim wypadku, jeżeli nie pomagają domowe środki (kleik ryżowy, marchwianka), konieczna jest konsultacja weterynaryjna, w przeciwnym razie grozi to odwodnieniem organizmu.

Kupa galaretowata lub domieszką śluzu może świadczyć o pasożytach, uczuleniu na pokarm lub zespole jelita drażliwego. Warto oddać kał do badania na obecność pasożytów i zastosować zmianę pokarmu. Zawsze sprawdzi się lekkostrawne jedzenie dla psa. W gabinetach weterynaryjnych można też kupić specjalistyczne karmy dla psów, które jednak zaleca się podawać dopiero po zdiagnozowaniu problemu.

Zbyt twarda kupa zazwyczaj oznacza, że pies zjadł za dużo kości albo innego pokarmu zatwardzającego. Niekiedy pomaga doraźnie podanie niewielkiej ilości oleju lub naparu ze zmielonego siemienia lnianego. Dłużej utrzymujące się zaparcia wymagają interwencji weterynaryjnej.

W każdej z wymienionych sytuacji pies może odmawiać przyjmowania pokarmu. Jeden dzień głodówki z pewnością mu nie zaszkodzi. Natomiast jeżeli pies nie chce jeść przez więcej niż dwa dni, jest osowiały i traci na wadze – pokażmy go lekarzowi weterynarii.

Na ogół każdy właściciel zna niemiły, ale charakterystyczny zapach kupy swojego psa. Sygnałem alarmowym może być również jego zmiana na bardziej intensywny, gnilny lub duszący przy jednoczesnej biegunce z domieszką krwi. Jeżeli pies nie był szczepiony przeciwko wszystkim chorobom zakaźnym, a do tego jest to szczeniak – nie ma na co czekać, trzeba natychmiast jechać do lekarza weterynarii. Takie objawy mogą świadczyć o bardzo groźnej chorobie – parwowirozie, która dziesiątkuje niekiedy całe mioty. Tylko szybka pomoc weterynaryjna i podanie kroplówki może uratować życie psa, a rokowania w tej chorobie są na ogół niepomyślne. Skutecznie zapobiegają chorobom zakaźnym regularne szczepienia ochronne; lepiej wydać 100 zł rocznie na szczepienie, niż później tysiące na leczenie, do tego bez gwarancji wyzdrowienia psa.

Kolor kupy psa

Bardzo jasny, białawy kolor kupy świadczy, że w diecie psa jest zbyt dużo składników mineralnych, głównie wapnia, co jest charakterystyczne u psów dostających dużo kości. Często takie psy cierpią na zatwardzenie. Ale uwaga: chora wątroba u psa również może objawiać się białą kupą. Dzieje się tak wówczas, kiedy żółć nie może być prawidłowo odprowadzana z wątroby. Świadczyć to może również o stanie zapalnym dróg żółciowych lub kamicy przewodowej. Biały kał oznacza też niedobór bilirubiny. W każdym wypadku jest to sygnał do wykonania psu badań w celu postawienia prawidłowego rozpoznania.

W niektórych przypadkach czarna, smolista kupa u psa to znak, że nastąpiło krwawienie do przewodu pokarmowego w jego górnym odcinku. Może ono mieć różne podłoże: nadżerka, zarobaczenie, choroba wrzodowa, stany nowotworowe lub połknięta krew, która wydostała się z dróg oddechowych lub uszkodzonej jamy ustnej.

Krwawienie jest zawsze niebezpieczne dla życia, dlatego w przypadku stwierdzenia smolistego stolca u psa należy niezwłocznie zawieźć zwierzę do lekarza weterynarii. Oczywiście nie należy wpadać w panikę na widok czarnej kupy, jeżeli wcześniej pies jadł np. kaszankę (której, nawiasem mówiąc, nie powinien dostawać ze względu na przyprawy i substancje konserwujące), jagody czy je surowe mięso, w którym może wystąpić też krew.

Z kolei kolor czerwony wskazuje na świeżą krew w kupie psa, a to oznacza zmiany lub zaburzenia w dolnym odcinku przewodu pokarmowego. Może to się wiązać z urazem, schorzeniami zatok przyodbytowych, przetoką, pasożytami, nowotworem lub ciałem obcym w odbycie – np. kawałkiem niestrawionej kości. Czerwona może być również kupa po spożyciu buraków i innych produktów o intensywnym, czerwonym kolorze.

Jeżeli pies spożywa zielone warzywa albo zjada trawę, ciemny zielony kolor kupy nie powinien niepokoić. Jeżeli natomiast kolor zielony jest jasny, może świadczyć o problemach z wątrobą albo o zablokowaniu ujścia pęcherzyka żółciowego. Odchody mogą też przybrać odcień żółtawy do pomarańczowego. Oznacza to zaburzenia wątrobowe i niezbędna jest dokładna diagnostyka.

W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości w wyglądzie i kolorze kupy szczeniaka: rzadka, śluzowata, galaretowata, czarna i smolista, z domieszką krwi, zielona, itp. – należy zawsze, i to jak najszybciej, udać się do przychodni weterynaryjnej. O ile u psa dorosłego choroby postępują na ogół w tempie dość umiarkowanym, o tyle u szczeniaka jest to zawsze proces bardzo szybki i stan zwierzaka może pogarszać się niemal z minuty na minutę. Nie można zdawać się na własne przeczucia („a może mu samo przejdzie”), bowiem w wielu wypadkach to właśnie czas decyduje o skuteczności pomocy psu.

Kupa psa – co oznacza jej wygląd?

Kupa psa to ważny wskaźnik zdrowia Twojego pupila. Jej kolor, konsystencja, zapach czy obecność nietypowych dodatków mogą wiele powiedzieć o stanie jelit, wątroby lub ogólnym samopoczuciu psa. Monitorowanie kału psa to prosty, ale skuteczny sposób na kontrolę zdrowia.

Kolor kupy psa – co oznacza?

Brązowy (jasny do ciemnego) – prawidłowy kolor kupy u psa
Żółta – może świadczyć o zaburzeniach trawienia lub problemach z wątrobą
Zielona – może wynikać ze spożycia trawy, ale też infekcji jelitowych
Czarna/smolista – możliwa obecność krwi (krwawienie w górnym odcinku przewodu pokarmowego)
Czerwona – krew w kale (np. krwawienie z dolnych odcinków jelita)
Biała lub gliniasta – może sugerować problemy z trzustką lub wątrobą

Konsystencja – jak ocenić?

Zbyt miękka, płynna lub zbyt twarda kupa psa może wskazywać na problem:

Twarda, zbita – zbyt mało błonnika lub odwodnienie
Luźna lub wodnista – biegunka, reakcja na nową karmę, pasożyty
Śluzowata – możliwe stany zapalne jelita grubego
Z piaskiem lub grudkami – możliwe problemy z pasożytami lub toksynami.

Co może powiedzieć kupa psa o funkcjonowaniu organizmu?

Kupa psa to bezpośrednie odbicie stanu jego układu pokarmowego. Zmiany w kale – jego kolorze, konsystencji, zapachu czy obecności śluzu – mogą być pierwszym objawem takich problemów jak stan zapalny jelita grubego, zaburzenie pracy trzustki czy nawet infekcja bakteryjna. Właśnie dlatego warto czasem spojrzeć na to, co Twój pupil zostawia na spacerze — to nie wstyd, to odpowiedzialność.

Nie tylko choroby wpływają na wygląd kupy psa. Bardzo duży wpływ ma dieta psa, zarówno jej skład, jak i częstotliwość karmienia. Zbyt nagła zmiana pokarmu, niedobory błonnika, niskiej jakości jedzenie czy nadmiar wapnia mogą prowadzić do tego, że pojawia się biała kupa, szara kupa lub biegunka. Również przyjmowane leki, np. antybiotyki, mogą zmieniać konsystencję kupy psa, co czasem mylnie sugeruje problem zdrowotny.

Jeśli chcesz lepiej zrozumieć swojego pupila, zwróć uwagę nie tylko na to, co je, ale też jak się zachowuje. Zmniejszona aktywność psa, brak apetytu, ospałość, a jednocześnie zmieniony kolor kału (np. czarna kupa, żółta kupa) mogą świadczyć o ukrytym stanie zapalnym lub bólu. U szczeniąt zmiany w stolcu są szczególnie niepokojące, ponieważ ich układ trawienny nie jest jeszcze w pełni rozwinięty. W przypadku szczeniąt każda biegunka czy nieprawidłowość powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii.

FAQ – Wygląd kupy psa

Co oznacza kolor kupy psa?

Kolor kupy psa może wskazywać na zdrowie przewodu pokarmowego. Czarna lub czerwona kupa może oznaczać obecność krwi, a żółta – problemy z trawieniem.

Jak powinna wyglądać prawidłowa kupa psa?

Prawidłowa kupa psa powinna być brązowa, jednolita i łatwa do podniesienia. Nie powinna zawierać śluzu, krwi ani niestrawionych kawałków jedzenia.

Kiedy wygląd kupy psa powinien zaniepokoić?

Niepokojące są zmiany koloru (czarna, biała, czerwona), luźna lub bardzo twarda konsystencja, częstotliwość oddawania kału oraz dodatkowe objawy jak wymioty czy apatia.

Czy dieta wpływa na wygląd kupy psa?

Tak. Zmiana karmy, zbyt szybkie wprowadzanie nowego pokarmu, brak błonnika lub złej jakości składniki mogą zmienić konsystencję i kolor kału.

Co robić, gdy kupa psa wygląda dziwnie?

Zrób zdjęcie, zbierz próbkę do analizy i udaj się do weterynarza. Nie podawaj leków bez konsultacji.

Jak interpretować wygląd kupy psa?

Ciemnobrązowa – prawidłowa, obserwuj dalej.
Żółta – problemy z trawieniem lub wątrobą, skonsultuj z weterynarzem.
Zielona – zjedzenie trawy, infekcja; obserwuj, a jeśli trwa dłużej niż 24 h – idź do weterynarza.
Czarna / smolista – krwawienie w przewodzie pokarmowym, pilna wizyta u weterynarza.
Czerwona (z krwią) – pasożyty, uszkodzenia jelita, konieczna konsultacja weterynaryjna.
Biała / gliniasta – problemy z trzustką lub wątrobą, konieczna diagnostyka u weterynarza.