Dlaczego pies się drapie?
Spis treści
Drapanie się psa jest zachowaniem naturalnym, wynikającym z instynktu pozbywania się z sierści i skóry elementów powodujących podrażnienie. Dopóki takie zachowanie jest sporadyczne i ściśle powiązane z okolicznościami, w których mogło dojść do podrażnienia skóry, nie ma powodu do niepokoju. Alarmująca powinna być sytuacja, kiedy pies drapie się, wygryza sierść w jednym miejscu i często się tarza.
Dlaczego pies się drapie, a nie ma pcheł?
Jeżeli po dokładnym obejrzeniu i wyczesaniu sierści okaże się, że pies nie ma żadnych pasożytów zewnętrznych, należy zastanowić się, czy nie ma przesuszonej skóry. Trzeba pamiętać, że skóra psa jest delikatna, a chroni ją warstwa lipidowa, odziedziczona po wilkach. Warstwa ta osłania skórę przed uszkodzeniami i wpływem niekorzystnych warunków atmosferycznych, ponadto umożliwia wzajemną identyfikację osobników.
Tymczasem wielu właścicieli zbyt często kąpie swoje psy, stosując do tego szampony – nie zawsze specjalnie przeznaczone dla psiej skóry. Szampony zawierają detergenty, które rozpuszczają tłuszcz i całkowicie pozbawiają skórę psa warstwy ochronnej. Jej odbudowa trwa niekiedy kilka tygodni lub nawet miesięcy. Zanim to nastąpi, pies zostaje znów wykąpany. Gruczoły łojowe zaczynają coraz szybciej produkować warstwę ochronną, a pies jest coraz częściej kąpany. W rezultacie skóra jest przesuszona i podrażniona, występuje łupież u psa, który się drapie.
Poważną przyczyną drapania się psa jest atopowe zapalenie skóry. Mechanizm jego powstawania nie jest do końca zbadany, choć wiadomo, że czynnikami wywołującymi są roztocza, grzyby i pyłki. Prawdopodobnie podłoże AZS jest genetyczne, a objawia się silnym świądem i stanami zapalnymi skóry. Jest to objaw wytwarzania przez organizm psa przeciwciał przeciwko danemu alergenowi. Schorzenie ma charakter przewlekły i nawracający.
Coraz więcej psów cierpi na rozmaite alergie, wywołujące świąd skóry. W zależności od rodzaju uczulenia, pies może drapać się przez cały czas lub okresowo, po całym ciele lub miejscowo (po oczach, uszach, pysku, bokach, brzuchu), powierzchownie lub nawet do krwi. Postawienie dokładnej diagnozy jest bardzo trudne, natomiast całkowite wyleczenie nie jest możliwe. Można jedynie – po zdiagnozowaniu – unikać podawania psu pokarmów uczulających lub przebywania w miejscach, gdzie łatwo o kontakt z alergenem.
Pies drapie się także wówczas, kiedy cierpi na zaburzenia hormonalne, związane np. z nadczynnością lub niedoczynnością tarczycy, nieprawidłowym funkcjonowaniem gruczołów płciowych, cukrzycą, itp. Dlatego niezbędne jest wykonanie badania krwi w kierunku poziomu hormonów (T3, T4, TSH, estrogenów, testosteronu, insuliny), zwłaszcza jeżeli zmianom skórnym towarzyszy wypadanie sierści. Więcej o hormonalnym podłożu chorób skóry w artykule Łysienie plackowate u psa – przyczyny, objawy, leczenie.
Pies się ciągle drapie – objawy
Drapanie się psa jest najczęstszym i najistotniejszym objawem inwazji pcheł. Jednak jeżeli pies nie ma pcheł, a drapie się ciągle i w różnych miejscach ciała, może być zaatakowany przez inne pasożyty zewnętrzne, których obecności właściciel nie jest w stanie stwierdzić samodzielnie. Są to świerzbowce, wszy, wszoły lub roztocza (cheyletiella). Nie występują one często, a ich obecność na skórze psa może stwierdzić tylko lekarz weterynarii; często do sprecyzowania rodzaju pasożyta niezbędne jest pobranie zeskrobin naskórka z różnych obszarów ciała i ich zbadanie pod mikroskopem.
Pasożyty inne niż pchły zwalcza się za pomocą innych środków niż przeciwpchelne, dlatego dokładna diagnoza weterynaryjna jest konieczna.
Pies drapie się także po ukąszeniu pojedynczego owada (np. osy), pajęczaka (kleszcz) lub kontaktu z toksyną żmii zygzakowatej. W tym ostatnim przypadku konieczna jest jak najszybsza pomoc weterynaryjna, gdyż zwłaszcza małe psy i szczenięta mogą ukąszenia żmii nie przeżyć. Ponadto ukąszenie tak owada, jak i żmii może wywołać wstrząs anafilaktyczny, który zagraża życiu.
Oprócz drapania się psa objawami, mogącymi świadczyć o zmianach skórnych na różnym tle, jest częste tarzanie się i robienie „mostka”, ocieranie się o meble pyskiem, uszami lub zadem i pocieranie pyska przednimi łapami. Oczywiście mowa nie o pojedynczych sytuacjach, a o zachowaniach regularnych i trwających dłuższy czas.
Nadmierne drapanie – co można zrobić
Najważniejsza jest terapia prowadzona pod kontrolą lekarza weterynarii. Każdy przypadek jest inny i nie ma uniwersalnego środka na drapanie. Przede wszystkim należy prawidłowo zdiagnozować przyczynę drapania i wdrożyć odpowiednie leczenie ogólnoustrojowe. Jednak nie we wszystkich przypadkach wchodzi w grę leczenie farmakologiczne. Jeżeli bowiem mamy do czynienia z alergią pokarmową lub nietolerancją składnika pokarmowego, jedyną skuteczną formą leczenia może się okazać dieta eliminacyjna i wprowadzenie żywienia naturalnego, gotowanego, zamiast gotowej karmy przemysłowej. Karmy takie z reguły zawierają substancje konserwujące i inne polepszacze chemiczne, mogące powodować niepożądane reakcje skórne.
Natomiast leczenie zewnętrzne jest bardzo ważnym elementem terapii i może obejmować stosowanie – w zależności od zdiagnozowanego schorzenia:
- Preparatów łagodzących i regenerujących, które zawierają wyciąg z rumianku, alantoinę, mentol, wyciąg z aloesa, pantenol, wielonienasycone kwasy tłuszczowe
- Leków przeciwświądowych i przeciwzapalnych, w tym antybiotyków lub antyseptyków skórnych (maści)
- Leków sterydowych skórnych
- Środków miejscowo znieczulających.
Antybiotyki, leki sterydowe i znieczulające może przepisać lekarz weterynarii, natomiast zewnętrzne środki łagodzące można kupić w każdej aptece bez recepty.
Zostaw komentarz