Jak czytać etykiety karm dla psów? Poznaj triki producentów.
Wybór najlepszej karmy jest trudny i wpływa na niego wiele czynników: reklama, polecenia, opakowanie, cena, skład. Producenci doskonale wiedzą jak „pomóc” nam dokonać wyboru, tak żebyśmy czuli, że dokonaliśmy najlepszego możliwego. Dla chcących dokonywać bardziej świadomych wyborów przygotowaliśmy oparty na przykładach przewodnik jak czytać etykiety karm.
Zasady tworzenia etykiet i prezentowania na nich informacji zostały stworzone przez FEDIAF (Fédération Européenne de l’Industrie des Aliments pour Aminaux Familiers – Europejskie Stowarzyszenie Producentów Karmy dla Zwierząt Domowych). W przewodniku dobrych praktyk znajduje się lista informacji, które muszą i które mogą znaleźć się na etykiecie.
Rodzaj karmy
Podstawową informację jest gatunek zwierząt dla jakiego karma jest przeznaczona i dodatkowo dla jakiego wieku, albo okresu rozwoju jest dedykowana (szczenięta, pies dorosły, pies starszy). Karmy, które kupujemy to według terminologii „karmy gotowe”, dzielimy je na pełnoporcjowe i uzupełniające. Pełnoporcjowe to pokarm do codziennego stosowania, jest kompletny i zbilansowany, dostarcza niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich ilościach niezbędne do indywidualnych potrzeb zwierzęcia. Taka deklaracja na etykiecie oznacza, że producent przestrzega norm obowiązujących na terenie Unii Europejskiej. Natomiast karmy uzupełniające jak sama nazwa wskazuje mają skład, który nie jest wystarczający by stanowić jedyne źródło substancji odżywczych
Na karmie gotowej muszą znajdować się informacje na temat dawkowania, jakie orientacyjne ilości powinien dostawać pies i jak często w zależności od masy ciała.
Skład karmy
Producenci są zobowiązaniu do umieszczania na etykietach pełnego składu karm w formie listy składników. Składniki podawane są według porządku malejącego, zaczynając od składnika, którego jest najwięcej. Opisując składniki można się posługiwać nazwami szczegółowymi (wołowina bez kości, kości mielone, marchewka, pszenica) albo kategoriami produktów, unikając w ten sposób konkretnych nazw (mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego, oleje, zboża).
Opisy składników służą przedstawieniu składu w sposób bardziej zachęcający dla kupującego. Jeśli na liście produktów pojawia się „mięso i produkty pochodzenia zwierzęcego” powinna zapalać się nam lampka. Producenci w ten sposób ukrywają składniki, które nie kojarzą się pozytywnie. Termin „produkty pochodzenia zwierzęcego” to temat na oddzielny artykuł, dzieli się je na trzy kategorie, kategoria 1 do utylizacji, kategoria 2 nie przeznaczona do spożycia przez zwierzęta i kategoria 3 nie przeznaczone do spożycia przez ludzi. Z oczywistych względów (cena) do karma trafiają produkty kategorii 3, na przykład: tłuszcze zwierzęce, produkty uboczne powstałe w trakcie produkcji żywności dla ludzi, rogi, kopyta, krew z uboju, łożyska, żyły, skóry i wiele innych. Sa to produkty uboczne, albo najtańsze, których nie opłaca się wprowadzać do obrotu. Stosuje się je jako dodatek, składnik karm, kosztem prawdziwego mięsa, ze względu na cenę.
Sam skład powinien być połączony z analizą chemiczną karmy, dzięki obu tym informacjom dostajemy pełny obraz produktu. Analiza chemiczna to procentowe przedstawienie zawartości podstawowych składników odżywczych, lub grup analitycznych. FEDIAF określił listę składników, które należy podać: białko, tłuszcz, włókno surowe, wilgotność/woda (jeśli jej ilość przekracza 14% dla karm mokrych), popiół (ilość substancji pozostałej w wyniki spalenia produktu).
Te informacje pomagają określić jakość karmy i dają najlepszą możliwość porównania różnych produktów, ze względu na ich realne wartości. Zupełnie inaczej należy czytać składy karm suchych i mokrych, nie można porównywać bezpośrednich wartości dla poszczególnych składników odżywczych. W karmach suchych poziom wody osiąga maksymalnie 9%, psy jedzą jej mniej by dostarczyć dzienne dawki składników mineralnych, jest to produkt bardziej wydajny ekonomicznie, przy jej stosowaniu należy pamiętać o świeżej wodzie, która należy zapewnić zwierzętom. Najłatwiej porównać, że 100 gram suchej to około 400 gram mokrej. Psy wolą karmę mokrą ponieważ zapewnia im więcej doznań węchowych.
Jak czytać nazwy karm?
Karma wołowina i ryż – zawiera conajmniej 26% wołowiny i 26% ryżu
Karma bogata w wołowinę – poniżej 14% wołowiny >14%
Karma z wołowiną – zawiera minimum 4% wołowiny
O smaku wołowiny – w składzie jest poniżej 4% wołowiny, >4%
Informacje na etykiecie muszą być podane w języku polskim. Przewodnik dobrych praktyk nie określa klas karmy, dlatego określenia typu „premium”, „extra” są stosowane według uznania producentów w celach marketingowych.
Zostaw komentarz