Kaszel sercowy u psa – przyczyny, objawy, leczenie
Kaszel sercowy u psa nieco przypomina zakrztuszenie. Jest on dławiący i suchy, przez co bardzo uciążliwy i męczący. Występuje u psów, które cierpią na dolegliwości kardiologiczne – stąd jego nazwa. Pojawia się głównie w porze nocnej i nad ranem. Jakie choroby serca mogą być przyczyną kaszlu sercowego, czy da się go wyleczyć i w jaki sposób? Wyjaśniamy.
Jak wygląda kaszel sercowy u psa?
Kaszel sercowy jest zawsze oznaką obniżenia się wydolności serca. Dopada w większości przypadków nocą i spędza sen z powiek nie tylko psu, ale i właścicielowi, natomiast w ciągu dnia zanika. Za dnia kaszel sercowy może wystąpić po wysiłku, jak również na skutek nadmiernych emocji. Suchemu, dławiącemu kaszlowi sercowemu towarzyszy tzw. niepokój ruchowy; pies nie może usiedzieć ani uleżeć w jednym miejscu, chodzi po całym mieszkaniu, nerwowo popija kilka łyków wody, znów chodzi, dotyka go kolejny atak kaszlu. Taka sytuacja może wystąpić kilka razy w ciągu nocy. W rezultacie wszyscy domownicy są zmęczeni i niewyspani, wymęczony jest także pies.
Kaszel sercowy różni się od innych rodzajów kaszlu. Np. kaszel wsteczny u psa polega na gwałtownym wdychaniu (wciąganiu) powietrza, nie musi też być, i zazwyczaj nie jest oznaką poważniejszego schorzenia, choć może występować przy przewlekłych (np. alergia u psa). Z kolei kaszel kennelowy u psa jest chorobą zakaźną, objawiającą się napadami zarówno w nocy, jak i w ciągu dnia. U zwierząt szczepionych, jeżeli w ogóle dochodzi do infekcji, choroba przebiega bardzo łagodnie, nie ma specjalnego wpływu na apetyt bądź wysiłek i ustępuje samoistnie w ciągu kilku dni. Oba wymienione rodzaje kaszlu mogą pojawić się u psa w każdym wieku, natomiast kaszel sercowy występuje głównie u zwierząt w starszym wieku.
Kaszel sercowy u psa zawsze wymaga zbadania przez lekarza weterynarii i postawienia prawidłowej diagnozy choroby podstawowej, aby można było podjąć skuteczne leczenie kardiologiczne.
Jak złagodzić kaszel sercowy u psa?
Nie ma skutecznych domowych sposobów na zahamowanie kaszlu sercowego u psa. Wszystkie wymagają interwencji lekarza weterynarii, który może usunąć nadmiar płynu z dróg oddechowych psa, podanie tlenu, ewentualnie doraźnie zaaplikować lek sterydowy, rozszerzający drogi oddechowe. Jest to jednak – podkreślamy – działanie wyłącznie doraźne. Konieczne jest rozpoczęcie leczenia choroby pierwotnej serca, wywołującej kaszel. Można poprosić lekarza o przepisanie (lub zakupić w gabinecie weterynaryjnym) środka rozkurczowego do podawania doustnego i stosować go ściśle według zaleceń, nigdy nie zwiększając dawki samowolnie.
Można pomóc zwierzęciu w codziennym funkcjonowaniu za pomocą kilku zmian. Po pierwsze, zmienia się obrożę na szelki, ostatecznie na obrożę bardzo szeroką. Jest to ważne zwłaszcza u psów, które mają bardzo delikatną szyję, jak charty, albo u takich, które mają tendencje do ciągnięcia na smyczy. Z tego samego powodu należy całkowicie zrezygnować ze smyczy automatycznej na rzecz zwijanej ręcznie linki o długości kilku metrów.
Po drugie, legowisko psa trzeba usytuować tak, aby znajdowało się w miejscu suchym i ciepłym (ale nie gorącym), nienarażonym na gwałtowne zmiany temperatury. Woda w psiej misce powinna mieć temperaturę pokojową, dlatego najlepiej zrobić jej zapas w dzbanku lub butelkach i przechowywać poza lodówką.
Przyczyny kaszlu sercowego u psa
Najczęściej występującymi chorobami u psa, powodującymi kaszel sercowy, są:
- kardiomiopatia rozstrzeniowa – serce silnie się powiększa, a jego ściany stają się cienkie. Pierwotna forma choroby dotyczy przede wszystkim ras dużych i olbrzymich (wilczarz irlandzki, dog niemiecki, czarny terier rosyjski, sznaucer olbrzym, nowofundland, mastif angielski). Forma wtórna może wystąpić na skutek niedoboru niektórych substancji odżywczych, szczególnie tauryny. Schorzenie rozwija się na ogół bezobjawowo, a objawy występują dopiero, kiedy jest już w zaawansowanym stadium. Rozpoznanie następuje po badaniu EKG, RTG klatki piersiowej i echa serca.
Rokowanie jest niepomyślne, po zdiagnozowaniu choroby pies może przeżyć przeciętnie około pół roku. Okres ten można wydłużyć nawet do półtora roku przy regularnym podawaniu leków na nadciśnienie. W kardiomiopatii wtórnej podaje się również suplementy z tauryną i l-karnityną.
- Niedomykalność zastawki dwudzielnej – w odróżnieniu od kardiomiopatii występuje przeważnie u psów małych ras (sznaucer miniaturowy, jamnik, yorkshire terrier, maltańczyk, shih-tzu) w wieku starszym. W czasie skurczu lewej komory serca krew cofa się do lewego przedsionka, co z czasem prowadzi do przebudowy i zaburzeń funkcjonowania serca, a także nadciśnienia płucnego. Podobnie jak kardiomiopatia, niedomykalność zastawki nie daje objawów na początku, dopiero po wykonaniu badań (takich samych) można określić stan pacjenta. Nieleczona niedomykalność może skutkować zastoinową niewydolnością serca. Rokowanie jest bardzo niepewne, przy odpowiednim leczeniu pies może przeżyć maksymalnie około 2 – 3 lat
- Zawał serca – obumarcie komórek serca na skutek niedokrwienia wywołanego przez zamknięcie światła tętnicy przez blaszkę miażdżycową (w praktyce niezmiernie rzadkie) lub w rezultacie zakrzepicy
- Arytmia komorowa serca – mogąca wystąpić u zdrowego na pozór psa; w przypadku napadu arytmii może dojść do niedotlenienia mózgu i nagłej śmierci
- Zastoinowa niewydolność serca – najczęściej pojawiająca się jako rezultat kardiomiopatii lub niedomykalności zastawki. Faza ostra choroby wymaga umieszczenia psa w szpitalu i stałego monitorowania ciśnienia krwi podczas leczenia. Rokowanie jest niepomyślne, pies może przeżyć średnio około 9 miesięcy, choć przy ścisłym przestrzeganiu zaleceń lekarza i regularnym podawaniu leków okres ten może wydłużyć się do 3 lat.
Kaszel sercowy u psa – objawy
Kaszel sercowy często jest mylony z zakrztuszeniem, gdyż w czasie napadu pies zachowuje się podobnie jak przy odkrztuszaniu. Zazwyczaj jest to rezultat ucisku powiększonego serca na sąsiednie narządy bądź zbieranie się płynu w klatce piersiowej (obrzęk płuc). Ucisk serca na inne narządy występuje głównie przy niedomykalności zastawki i zwiększa drażliwość dróg oddechowych.
Z kolei płyn wędruje do górnych dróg oddechowych i podrażnia je, a kaszel jest obronnym odruchem organizmu. Towarzyszy mu pienista wydzielina, która jest wykrztuszana lub wydostaje się z nosa psa. Ważne: obrzęk płuc jest stanem zagrożenia życia i bezwzględnie wymaga pomocy lekarza weterynarii, tym bardziej, że może wystąpić utrata przytomności.
Obrzęk płuc świadczy o niewydolności lewokomorowej, natomiast w przypadku niewydolności prawokomorowej płyn gromadzi się w jamie brzusznej, występuje powiększenie wątroby i niewydolność nerek.
Kaszel sercowy u psa – leczenie
Leczenie kaszlu sercowego to przede wszystkim leczenie choroby pierwotnej. Przy schorzeniach serca podaje się psu leki moczopędne (diuretyki), rozszerające naczynia krwionośne, leki na nadciśnienie, stosowana jest także tlenoterapia. W stanach ostrych niezbędna jest hospitalizacja, a po powrocie psa do domu – ścisłe przestrzeganie zaleceń odnośnie podawania leków. Najlepiej zapisać je dokładnie na kartce, którą wiesza się np. na lodówce. Leki powinni być podawane o stałych porach. Na ogół po ustabilizowaniu się stanu zwierzęcia lekarz ustawia mniejsze dawki, które pies musi przyjmować do końca życia. Oczywiście konieczne są okresowe kontrole weterynaryjne.
Przy leczeniu chorób serca niezmiernie istotna jest dieta. Przede wszystkim nie wolno dopuścić do nadwagi, a jeżeli pies waży za dużo, należy go odchudzić (p. jak odchudzić psa). Posiłki powinny być podawane regularnie, dzienną porcję najlepiej podzielić na 3 – 4 części i podawać psu co kilka godzin, aby zbytnio nie obciążać żołądka. Dobrze jest przygotowywać jedzenie dla psa samodzielnie w domu. Nie należy podawać mu żadnych „ludzkich” smakołyków; lekkostrawne jedzenie dla psa powinno bazować na gotowanym mięsie wołowym lub drobiowym z dodatkiem warzyw i preparatów witaminowo – mineralnych zaleconych przez lekarza weterynarii.
Jeżeli pies przyzwyczajony jest do karmy suchej, trzeba mu kupić specjalistyczną karmę weterynaryjną. Karma dla psa chorego na serce nie może być wysokoenergetyczna i mieć obniżoną zawartość białka oraz sodu, za to zwiększoną zawartość tauryny i witamin z grupy B.
Wskazany jest umiarkowany ruch, pies nie może podejmować dużego wysiłku. Trzeba mu też oszczędzić nadmiernych emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych.
Zostaw komentarz