Śluz w kale psa – przyczyny, objawy, leczenie
Obowiązek sprzątania po swoim psie ma zalety nie tylko higieniczne, ekologiczne i estetyczne. Dla właściciela psa jest to również możliwość sprawdzenia stanu psich odchodów. Wygląd kupy psa odzwierciedla stan jego przewodu pokarmowego i często jest jednym z pierwszych sygnałów, że w organizmie pupila coś się dzieje. Wyjaśniamy, o czym świadczy śluz w kale psa i jakie działania należy podjąć.
Śluz w kale psa – przyczyny
Każdy pies jest inny i nie istnieje „wzorcowa” psia kupa. Jej wygląd zależy głównie od wielkości zwierzęcia i sposobu jego żywienia. Niemniej, powinna ona mieć określone cechy, świadczące, że przewód pokarmowy psa pracuje normalnie. Są to:
- Kształt i konsystencja – stolec powinien być uformowany, o konsystencji plasteliny, nie w twardych, pojedynczych, oddzielnych kawałkach. Nie może być też bezkształtny i rzadki; jest to powód do jeszcze większego niepokoju, gdyż biegunka u psa może oznaczać rozpoczynającą się poważniejszą chorobę i zagraża odwodnieniem
- Kolor i zapach – kupa zdrowego psa jest koloru od jasno- do ciemnobrązowego, w zależności od diety. U psów, spożywających duże ilości mięsa, kolor jest ciemniejszy, natomiast u żywionych karmą suchą, niekiedy bardzo jasnobrązowy. Zapach powinien być niezbyt intensywny, nieprzyjemny, ale nie duszący i nie przytłaczający
- Wielkość – duża objętość psiego stolca świadczy, że czworonóg otrzymuje zbyt wiele słabo strawnych składników pokarmowych, zwłaszcza jeżeli ma dobry apetyt i sporo je. Odpowiednio karmiony pies robi stosunkowo nieduże kupy; oznacza to, że większość składników pożywienia została przyswojona.
Odstępstwa od wskazanych norm oznaczają, że przewód pokarmowy nie funkcjonuje należycie. Natomiast zatwardzenie u psa to sytuacja, kiedy nie wydala on kału przez ponad 48 godzin. Wymaga ono takiej samej interwencji u lekarza weterynarii, jak biegunka.
Równie niepokojącym objawem jest śluz w kale psa. Jego obecność w odchodach jest sygnałem zaburzeń funkcjonowania dolnego odcinka przewodu pokarmowego, w większości przypadków jelita grubego, choć np. śluz o żółtym zabarwieniu może być oznaką nieprawidłowości w pracy trzustki, wynikających np. z alergii pokarmowej. Jednorazowe pojawienie się przezroczystego, bezbarwnego śluzu w stolcu nie powinno budzić niepokoju, natomiast śluz biały, mętny, galaretowaty lub kiedy towarzyszy mu krew w kale psa (w postaci smużek) jest zdecydowanym wskazaniem do zgłoszenia się do lekarza weterynarii. Taki śluz może świadczyć o zarobaczeniu, zapaleniu jelit, stanu zapalnego żołądka, odwodnieniu, ale także o niektórych nowotworach. Konieczne jest wykonanie USG jamy brzusznej psa i ustalenie przyczyny.
Śluz w kale psa – objawy
Śluz nie jest zmieszany z kałem, dlatego dość łatwo go zaobserwować. Śladowe ilości śluzu znajdujące się w psiej kupie są objawem fizjologicznym – śluz ułatwia wypróżnianie i zawsze jest w tym celu wytwarzany. Takie ilości nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Niepokojącym objawem są zauważalne pasma śluzu, obecność galaretowatej substancji podczas wydalania, stolec pienisty, częściowo lub w całości pokryty śluzem: biały, żółtym, podbarwiony krwią lub wydalany zamiast kału (stolec śluzowy). Jeżeli do tego wypróżnieniom towarzyszy intensywny, duszący i odrażający zapach, może to wskazywać na zakażenie bardzo niebezpieczną, często śmiertelną chorobą – parwowirozą. Atakuje ona głównie szczenięta i psy młode, które są wyprowadzane na dwór bez koniecznych szczepień. Zarówno obecność śluzu jak i każdy w pozostałych wymienionych objawów u szczeniaka oznacza bezwzględną konieczność jak najszybszego udania się do lekarza weterynarii.
Śluz w kale psa – leczenie
Zanim zacznie się leczenie psa, u którego zauważyliśmy śluz w kale, konieczne jest wykonanie szeregu badań diagnostycznych, aby ustalić przyczynę tego stanu. Większość tych badań jest niedroga i nietrudna do wykonania w każdym laboratorium; tym bardziej nie należy z nimi zwlekać. Do podstawowych badań kału zaliczają się:
- Rozmaz bezpośredni – służy do oceny koloru stolca, zawartości tłuszczu, obecności krwi i elementów pochodzenia nie pokarmowego, np. oderwanych pojedynczych członów tasiemca, pierwotniaków, itp. Badanie to wykaże, czy zauważone ślady krwi pochodzą rzeczywiście z przewodu pokarmowego, czy jest to np. krew w moczu u psa lub wypływ z dróg rodnych suki
- Badanie parazytologiczne – na stwierdzenie obecności jaj pasożytów. U psów i innych zwierząt mięsożernych stosuje się metodę flotacji, wykorzystującą nasycony roztwór soli, powodujący wypłynięcie jaj na wierzch i pobranie próbek do badania pod mikroskopem
- Badanie cytologiczne – umożliwiające stwierdzenie obecności białych ciałek krwi, bakterii saprofitycznych i patologicznych
- Posiew bakteryjny stolca – umożliwiający stwierdzenie i oznaczenie np. Escherichia coli lub salmonelli
- Testy wykrywające antygen – w przypadku podejrzenia parwowirozy (właszcza u szczeniaków) lub obecności lamblii (Giardia lamblia), pierwotniaka zwanego też ogoniastkiem jelitowym, bytującego w jelicie cienkim i pęcherzyku żółciowym
- Badanie na obecność krwi utajonej – w przypadku podejrzenia nowotworu w obrębie jelita grubego.
Oprócz tego wykonywane są inne badania, np. badanie na strawność, test żelatynowy, rozmaz kału w barwieniu – stosowane w celu określenia zaburzeń funkcjonowania trzustki. Nie są to jednak badania o wysokim stopniu wiarygodności.
Diagnostyka obejmuje również wywiad, z którego lekarz weterynarii uzyskuje informacje na temat częstotliwości wypróżnień, cech zewnętrznych psiego stolca, sposobu żywienia psa w kontekście wyglądu kupy i inne dane, niezbędne do prawidłowego rozpoznania.
W zależności od diagnozy lekarz weterynarii wdroży odpowiednie leczenie farmakologiczne, a w przypadku nowotworu, o ile jest to stadium operacyjne – zabieg chirurgiczny. W tym ostatnim przypadku rokowanie zależy od stopnia zaawansowania choroby; im wcześniej zostanie ona rozpoznana, tym szanse na przeżycie większe.
Leczenie biegunki lub zatwardzenia musi być wspomagane dietą. Jedzenie dla psa najlepiej przygotowywać w domu ze świeżych składników, uzupełniając je suplementami witaminowo – wapniowymi. Z diety należy wykluczyć produkty ciężkostrawne. Przy biegunce działanie zatrzymujące wykazuje rozgotowany ryż, zmiksowany z również rozgotowaną marchwią. Natomiast zatwardzeniu zapobiega wyższa od przeciętnej zawartość błonnika pokarmowego w pożywieniu. Pobudza on perystaltykę jelit i ułatwia wypróżnienia.

Znaczenie diety w zapobieganiu problemom jelitowym
Dieta psa ma ogromny wpływ na stan zdrowia zwierzęcia i prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego. Nieodpowiedni sposób żywienia może być przyczyną obecności śluzu w kale psa, a nawet prowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, takich jak nietolerancja pokarmowa, alergie pokarmowe czy zaburzenie pracy trzustki. Kupa zdrowego psa powinna mieć jednolitą konsystencję i prawidłowy kształt, natomiast zmiany, takie jak zbyt intensywny odór, obecność krwi, czy właśnie śluz w kale, mogą być sygnałem ostrzegawczym sugerującym, że coś jest nie tak.
Jednym z kluczowych elementów diety, który może wspierać zdrowie układu pokarmowego, jest świeżo gotowane jedzenie dla psów. Takie posiłki są łatwo przyswajalne i pomagają unikać problemów trawiennych, które mogą skutkować niepokojącymi objawami, takimi jak biegunka, bolesne parcie czy zmiany w konsystencji stolca. Żywiąc psy w ten sposób, mamy lepszą kontrolę nad trawieniem czworonoga, co zmniejsza ryzyko wystąpienia problemu śluzu w kale.
Warto pamiętać, że kolor kału, jego struktura oraz częstotliwość wypróżnień mogą wskazywać na stan zdrowia psa. W przypadku pojawienia się niepokojących zmian, takich jak parwowirusowe zapalenie jelit, infekcje bakteryjne czy obecność pasożytów, takich jak glista psia lub człony tasiemca, należy skonsultować się z lekarzem weterynarii. W takim przypadku warto przeprowadzić badanie kału, a także wykonać dodatkowe testy, takie jak rozmaz kału, badanie krwi czy rozmaz bezpośredni, aby określić przyczyny problemu i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Odpowiednia dieta psa, dostosowana do jego indywidualnych potrzeb, to podstawa zdrowia jego przewodu pokarmowego. Psia kupa może dostarczyć wielu informacji na temat ogólnego stanu zdrowia pupila, dlatego warto obserwować jej zmiany. Jeśli zauważysz śluz lub inne niepokojące objawy, najlepiej najszybciej skonsultować się ze specjalistą, który pomoże dobrać odpowiednie metody leczenia i sprawdzi, co jest przyczyną dolegliwości.
Zostaw komentarz