Żywienie psa

Szczeniak nie chce jeść. Jak temu zaradzić

Brak łaknienia u szczeniaka to poważny problem. Mały piesek rośnie i jego organizm potrzebuje budulca, jakiego dostarcza prawidłowo zbilansowane jedzenie. O ile dzień lub nawet dwa głodówki nie zrobią specjalnej krzywdy dorosłemu psu, o tyle w przypadku szczeniaka, jeżeli odmawia jedzenia i nie chce pić przez kilka godzin, nie ma czasu – konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii. Tutaj wyjaśniamy jedynie przyczyny braku apetytu u szczeniaka i sposób postępowania wspierający działania weterynaryjne.

Dlaczego szczeniak nie chce jeść

Przyczyn braku apetytu może być wiele. Oto dlaczego szczeniak nie chce jeść:

Zmiana otoczenia. Szczenię trafia do nowego domu zwykle po ukończeniu 8 tygodni. Rozłąka z matką i rodzeństwem, podróż samochodem, nowe zapachy i otoczenie powodują, że malec traci poczucie bezpieczeństwa. Dlatego tak ważne jest, aby hodowca wraz ze szczeniakiem dał nowemu właścicielowi jakiś przedmiot z zapachem gniazda i matki, np. kocyk lub ręcznik, które będą wpływać uspokajająco. Stan ten zwykle ustępuje po kilku godzinach
Zmiana jedzenia. Szczeniak jest przyzwyczajony do określonego sposobu karmienia w hodowli i „nie pasuje” mu zapach nowej karmy. Hodowca powinien w wyprawce dać nowemu właścicielowi jedzenie dla szczeniaka. Jeżeli zamierzamy zmienić sposób karmienia, należy robić to stopniowo, nigdy gwałtownie. Może to bowiem skutkować odmową jedzenia lub – po zjedzeniu – rozstrojem żołądka
Robaki. U każdego szczeniaka mogą wystąpić pasożyty; u najmłodszych szczeniąt pojawiają się w życiu płodowym lub na skutek ssania, jeżeli suka ma robaki – mleko jest inwazyjne, zawiera jaja glist. Dlatego tak ważne jest odrobaczenie suki przed kryciem, a następnie 3 tygodnie po porodzie – odrobaczenie szczeniąt razem z matką. Ośmiotygodniowe szczenię powinno być odrobaczone dwukrotnie, a fakt ten potwierdzony w książeczce zdrowia przez lekarza weterynarii, który wpisuje nazwę środka (lub wkleja naklejkę). W przypadku szczenięcia niepochodzącego z legalnej hodowli należy założyć, że nigdy nie było odrobaczane i koniecznie przeprowadzić zabieg pod kontrolą lekarza weterynarii. Uwaga: środek odrobaczający może również spowodować chwilową utratę apetytu
Ząbkowanie. Szczeniak zaczyna wymieniać zęby przeciętnie w 4. miesiącu życia. Może przy tym nawet gorączkować, odczuwać dyskomfort, swędzenie, a nawet ból, może gryźć wszystko, „co się nawinie”. Wszystko to może spowodować, że nie chce jeść – ani karmy, ani gotowanego mięsa
Ciało obce. Małe szczeniaki mają tendencję do gryzienia i zjadania różnych rzeczy, także tych zupełnie niejadalnych. W trakcie zabawy np. butem czy sznurówką może połknąć mniejszy lub większy fragment. Może też rozgryźć własną zabawkę lub połknąć ją w całości, jeżeli jest to np. mała piłeczka
Infekcja. Infekcja może być bakteryjna, grzybicza lub wirusowa, często towarzyszy jej gorączka i osowiałość, czasem ból (np. brzucha, kiedy jest twardy i wzdęty). Infekcja, zwłaszcza wirusowa, może być groźna dla życia szczeniaka
Wada wrodzona. Wady wrodzone, uniemożliwiające pobieranie pokarmu, zdarzają się bardzo rzadko i zwykle ujawniają się w bardzo wczesnym wieku, zazwyczaj jeszcze kiedy szczeniak przebywa z matką i rodzeństwem
Kontuzja. Może nastąpić wszędzie – podczas spaceru lub zabawy w domu. Stłuczenia, rozcięcia, zwichnięcia, a nawet złamania zdarzają się szczeniętom i powodują ból, który odbiera apetyt.

Jeżeli szczeniak nie je i nie pije, sprawa może być tym bardziej poważna. Zbyt mała podaż wody prowadzi do odwodnienia, które jest niebezpieczne dla życia szczeniaka. Ciało psa składa się w około 60 – 65 proc. z wody. Ubytek powyżej 10 proc. wody z organizmu może być śmiertelny.

Stan odwodnienia rozpoznaje się na dwa sposoby:

Badanie elastyczności skóry – należy ująć w dwa palce luźną skórę pomiędzy łopatkami, lekko unieść i puścić. Jeżeli fałd skórny szybko powróci do pierwotnego stanu – nie ma powodu do obaw. Natomiast jeżeli utrzymuje się przez dłuższą chwilę – szczeniak może być odwodniony
Sprawdzenie błon śluzowych – odchylamy górną wargę i sprawdzamy dziąsła. Intensywnie różowe i wilgotne świadczą o dobrym nawodnieniu, zaś blade i lepkie w dotyku mogą wskazywać na odwodnienie.

Co zrobić jeśli szczeniak nie chce jeść

Jeżeli szczeniak nagle stracił apetyt i odmówił przyjęcia dwóch posiłków z rzędu, nie wolno dłużej czekać, aż mu „przejdzie”. Konieczna jest jak najszybsza wizyta u lekarza weterynarii, gdyż zawsze jest to niepokojący objaw. Lekarz, po zebraniu wywiadu i zbadaniu szczeniaka, może zlecić dodatkowe badania lub – jeżeli rozpozna przyczynę – wdrożyć leczenie, a w razie odwodnienia podłączy kroplówkę.

Jeżeli natomiast lekarz stwierdzi, że szczeniak jest zdrowy, warto zastanowić się nad doborem pożywienia i sposobem karmienia. Szczeniak, w zależności od wieku, powinien otrzymywać 3 – 4 posiłki dziennie, zawsze o tej samej porze, w tym samym miejscu i z tej samej miski. Jedzenie nie powinno w niej stać, nawet jeżeli nie zostało zjedzone w całości – po około 10 minutach od podania należy je usunąć. Szczeniak musi być przyzwyczajony, że w misce stale jest tylko woda, a jedzenie „od czasu do czasu”. Z czasem wypracowuje się odruch Pawłowa i szczeniak sam biegnie do kuchni w porze karmienia.

Można też zaaplikować szczeniakowi więcej ruchu, którego zwykle potrzebuje dużo. Jeżeli jest już po cyklu szczepień ochronnych i może wychodzić na dwór, warto przedłużyć mu spacery. Ważne: psa, a zwłaszcza małego szczeniaka, nigdy nie puszczamy luzem w mieście! Karmimy zawsze po spacerze.

Psy reagują na bodźce węchowe; można to wykorzystać przy zachęcaniu szczeniaka do jedzenia. W sklepach zoologicznych dostępne są zabawki, w których można schować jedzenie dla psa, zarówno mokre, jak i suchą karmę. Szczeniak potraktuje jedzenie jak zabawę z nagrodami. Nie należy jednak nadużywać tego rozwiązania, gdyż pies musi traktować jako normalne jedzenie z miski.

Jeżeli szczeniak nie chce pić wody, trzeba mu ją „przemycać” – podajemy jedzenie z większą jej ilością. Np. do mięsa i warzyw dolewamy rosołu, w którym się gotowały. Pies zawsze najpierw wypija płyn, a składniki stałe zjada w następnej kolejności. Podczas stopniowej zmiany sposobu karmienia z suchej karmy na jedzenie domowe, suchą karmę podajemy namoczoną – zalewamy wodą na około godzinę przed podaniem.